06 Maret 2009

Bintangku? Sungguh kau inspirasiku...

Sesaat ku coba lupakan bayangmu.. Hampa rasa hati ini. Tiada cahaya kecil penerang jiwa. Tiada bisik kecil kata cinta. Tangis sendu teman malam buta. Berat ku cabut akar-akar yang telah kau tanam. Taukah kau? Ku cabut satu akar, bagai tertusuk jutaan duri di hati.

Kini hatiku kosong. Tak berisi. Akar-akar itu telah terbang. Terbang bersama tetes air mata di pipi. Kini hanya ada goresan luka. Begitu dalam. Sedalam laut atlantik.

Namun mengapa? Tanganku berhenti goreskan kata-kata. Ku tak lagi bisa nyanyikan suara hatiku. Karena kosong. Karena hampa. Ku tak lagi punya inspirasi.

Mungkin masih ada butir kecil biji cinta di hati ini. Biji cinta yang kau tinggalkan.. Namun ku yakin, ia tak kan tumbuh, sampai sang bintang kejora menyiramnya.

3 komentar:

Unknown mengatakan...

hampa hati ini...

Anonim mengatakan...

hati2 dengan cinta..karena cinta itu gak bisa diraba..cuma bisa di rasa...

dian kurniasari mengatakan...

*acut: cinta emang berbahaya!